باید کاری کنی آروم بگیرم

روزهای من میگذرند. با تو. بی تو. روزهای من پر می شوند از محبت، شادی، خشم، امید، غصه، هیجان و هزار چیز دیگر. همه چیزهای گذشته هست. همان غصه ها و همان شادیها. اما بعضی چیزها جور دیگریست. اعصاب خوردیهایی هست که قبلا نبود و آرامشهایی هست که بازهم قبلا نبود. دوست نداشتم چیزی را تجربه کنم که تا این حد من را در برزخ خواستن و نخواستن یک نفر بگذارد. 

دوست خوب

دوست خوب گل است. عشق است. نم نم باران است بر تن کویر. اصلا بدون دوست، چه خوب و چه بد، زندگی حرام است. این را منی می گویم که دوست صمیمیم در شهر دیگری زندگی میکند و هر بار که به تهران میاید برای من عید است.

هنوز گشنگی نکشیدی عاشقی یادت بره

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.