گیس و گیس کشی

خدا رو شکر که مردها هستن. با همه ی گند دماغیهایی که دارن بعضی وختا انقد از هم جنسای خودمون اشکمون درمیاد که باید فک کنینم اگه مردا نبودن لابد زنا همه با همه جنگ میکردن و میزدن همو میکشتن. والا. چرا ما زنا اینجوری هستیم آخه؟

Automn

چرا؟

دو تا کتاب جدید گرفتم و دارم میخونم. یکی به اسم نگران نباش از مهسا محبعلی که سال 87-88 جایزه ی گلشیری گرفته و یکی هم یه کتابی به اسم آسمان میشوم از پاکسیما مجوزی. هی میگن گول اسم و رسمو نخورینا. دقیقن همینه. اون اولیه کلی تعریف و تمجید داشت که این چنین است و چنان است اما خوندم و واقعن چنگی به دل نزد. کتاب دوم مجموعه داستانه. هنوز کامل نخوندم اما با خوندن همون دو تا داستانه اول واقعن به دلم نشست. یه حزنی تو داستانشه. حالا باز بیشتر که خوندم اینجا میام میزنم 

پروژه ی جینگیل جات

بعله. من یه پروژه ای دارم به اسم جینگیل جات که توش کلی عکسای کارای هنری که خوشم میاد و دوس دارم رو از جاهای مختلف پیدا میکنم و میشینم یه موقعهایی از توی اونا بعضی چیزا رو درست میکنم. چند وخت پیش توی تابستون واسه خودم یه دسته کلید پارچه ای درست کرده بودم که در واقع یه مرغ تپل خیلی خوشگلی بود. متاسفانه دم دست نبود نشد ازش عکس بگیرم. الغرض چند روز پیش با دوستان توی دانشگاه در حال چرخ چرخ بودیم دیدیم یه جا دارن ازین کارای دستی میفروشون و اونجا بود که من با عشق زندگیم، بعله درست خوندین عشق زندگیم، آشنا شدم. ایشون کسی نیستن جز عمو جغد شاخدار. وووی. یعنی عالیه. ازون روز که آوردمش خونه هی خاستم به کلش یه حلقه بندازم ازینم به عنوان جاکلیدی استفاده کنم اصلن دلم نمیاد بهش دست بزنم. میگم الکی کلش سوراخ میشه گناه داره بنده خدا.

تغییر استراتژی

از اولم قرار نبود اینجا بودنم قطعی و حتمی شه. کلا دنبال این بودم که ی مدت از وبلاگ اصلیم و آدما فاصله بگیرم که اومدم اینجا. فرصت خوبی بود ولی دلم میخاد برگردم. البته واسه اینجام یه فکر و خیالاتی دارم. ولش نمیکنم. همیشه دوس داشتم یه فتوبلاگ داشته باشم. خب همین کارو میکنم. ضمن اینکه هر چن وخت یه بار که کتابی چیزی خوندم و از یه تیکه هاییش خوشم اومد میام اینجا بازنشرش میکنم. خلاصه که برنامه های خوبی در جریانه  

مرا دنبال کنید و منتظر تغییرات جدیدی باشید.